Wolken torenen aan het horizon om ter hoogst.
Telkens overbluffen ze elkaar met een nog hogere wolk.
Rommelend. Vechtend. Roepend naar elkaar,
proberen ze ons om ter eerst te bereiken.
En als het licht wordt weggeworpen,
vinden ze hun kracht in het samengaan.
Grijs wordt zwart. In één enkele seconde verstoten ze de droogte.
Stort regen rondom ons.
De warme dag spoelt weg langs de straatkolken
die dorstig het water wegslikken.
En als de laatste druppels op het vensterraam vallen,
is de zon er reeds. Lacht ons weerom warm toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten