Deel deze blog met uw sociaal netwerk !

Bookmark and Share

maandag 28 januari 2013

De zeerot

Ik licht het anker,
jij laat een traan,
ik zie je blik,
maar moet wel gaan.

De zee die roept,
ik moet erheen,
leven op de golven,
op water, alleen.

De zilte lucht,
het groot avontuur, 
ik kom hier op adem,
dichtbij de natuur.

Strijden aan het roer, 
het schip aan de hand, 
maar mijn hart ligt bij jou,
bij jou aan land.

En kom ik weer binnen,
vaart mijn schuit naar de kaai,
kijk ik vol verlangen,
zoek ik je gezwaai.

Dan verlaat ik de haven,
wil ik weer bij je zijn,
maar je weet de zee roept,
zij is mijn ziel, mijn refrein.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten