Het regent dat het giet.
Regen klettert tegen de ruit.
En hoewel ik heel hard wisser,
zie ik niets, ik zie geen fluit.
Ik blijf maar kalm in de wagen
op een parking, weet niet waar.
Even tijd om uit te rusten
tot de hemel is weer klaar.
Een keertje alles rustig,
tussen druk en veel te druk.
Niets dat me kan opjagen.
Een moment van ik-geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten